Engellenen plan. İspanya’ya gittiler: “Avrupa vatandaşı olduğumuz için hayatımızın çözüldüğünü düşündük ve bizim için kötü gitti”
Ebeveyn olduklarında yeni bir yaşam projesi denemek istediler. Ama bir şeyler ters gitti.
Neredeyse yeni çatal bıçak takımı, çarşaf, yastık, mobilya ve ev aletleri. Bir yıl önce düğün hediyesi olarak aldıkları her şey satışa çıkarıldı. Planlarını gerçekleştirmek için para toplamaları gerekiyordu. Gonzalo (32), başka bir ülkede bir gelecek tasarlamak için her zaman Arjantin’deki hayatını geride bırakmak istemişti. Ancak Virginia Giorgi (33) hala kocasına böyle bir macerada eşlik etmeye hazır hissetmiyordu. Barselona, İspanya’da yaşayan kuzeninin sözleri ve Pedro’nun yedi aylık hamileliği önceliklerini değiştirene kadar. ” Bulunduğumuz yerde yaşamaya devam etmek istemediğime ve oğlumuz için bu ülkede bir gelecek hayal etmediğime kesin olarak karar verdim .”
Sadece sekiz ay sonra ve küçük bir bebekle zamana karşı koştuktan sonra, Greater Buenos Aires’in güneybatısındaki Lomas de Zamora’daki evlerini terk ettiler ve Madrid’e doğru yola çıktılar. Gonzalo ve Virginia, engelli çocuklarla eğlence faaliyetleri yürüttükleri terapötik eğitim merkezindeki işlerinden istifa etmişti. Bu arada Beden Eğitimi öğretmenleri okuyordu ve Temel Eğitim öğretmenliği yapıyordu. Ancak buna ek olarak, Virginia, bir üretici ve sigorta danışmanı ve mevcut bir müşteri portföyü olarak eğitimini aldı.
Aileye veda etmek kolay olmamıştı. Ayrıca gezinin lojistiğini organize etmiyorlar ve yeni varış noktasına üç hayvanı transfer edebilmek için tüm belgelere uymuyorlar . Aşılama ve aşı sırası, çip yerleştirme (tüm çip markaları Avrupa Birliği tarafından onaylanmamıştır) ve ilgili tıbbi durum hakkında SENASA tarafından belirtilen prosedürü izlediler. Ayrıca, her bir hayvan için uçuşta bir yer ayırtmak ve buna karşılık gelen ücreti -2017’de her biri için 150 €’ya eşdeğerdi- ödemek zorundaydılar.
“Her şeyi çok kötü sattık. Bir sigorta şirketinde sponsorlu bir iş, bir kedi ve iki köpekle ve daha önce hiç birikimimiz olmadan, San Sebastián de los Reyes’e, yeni hayatımızı başlatmak için bir Arjantinlinin bizi kiraladığı daireye geldik. Mantıken, bizim için kötüydü: Finansal ödeme gücümüz yoktu ve bunun üzerine muazzam İspanyol bürokrasisiyle uğraşmak zorunda kaldık . İtalyan olmama rağmen, oturma iznine sahip olmam ve zaten sponsorlu bir pozisyonum olduğu için çalışmaya başlamam uzun zaman aldı. Avrupa vatandaşı olarak çözümlü bir hayatımız olacağını düşünüyoruz ve öyle değildi ”.
Söylenenden gerçeğe…
Evrakların işlenmesi, iş sözleşmesinin yapılması gibi pek çok sorunun yanı sıra ailenin aşması gereken engellerden bazılarıydı. “ Ne kadar işlemeli pasaportunuz olursa olsun veya Avrupa vatandaşlığınıza karşılık gelen renk ne olursa olsun, gerçek şu ki yabancılar yabancı olmaktan vazgeçmiyor. Topluluk olarak işleri kolaylaştırmıyoruz. Her şehrin kendi kuralları, koşulları vardır ve aynı görevli bir kişiye bir şey ve diğerine tamamen farklı bir şey söyleyebilir ”.
Sakin bir yaşam beklentisinin karşılanacağı Mekke olarak hayalini kurduğu şehir Madrid, bir kabusa dönüşüyordu. “İtalyanlar ve ben sağlam bir iş teklifi ile NIE numarası -yabancılar için kimlik numarası- olana kadar iş sözleşmemi yaptıramadım”. Böylece hüsrana uğramış, yorgun ve beş parasız olarak geri dönmekten başka çareleri kalmamıştı. Pişmanlıklarına rağmen, hatadan ders almaları gerektiği kesinliğiyle tekrar Ezeiza’ya indiler.
Yine Lomas de Zamora’ya, bu sefer kiraladıkları bir eve yerleştiler. Gonzalo, Arjantin’e döndükten bir gün sonra bir arkadaşının ailesinin makarna fabrikasında çalışmaya başladı. Virginia, bir yıllık çalışma ve çabanın ardından bağımsız olmayı başarana kadar önemli bir sigorta komisyoncusu için yönetici olarak bir pozisyon aldı.
Üç yıl sonra, bu kez, uzun zaman önce edindikleri birikim ve deneyimle, bir kez daha denemeye hazır olduklarını hissettiler . İspanya’ya gitmek için bilet aldılar ve Şubat 2021’de uzun bir bekleyişin ardından kendilerini yeni evlerine götürecek uçağa bindiler.
“Benalmádena’yı sahip olduğu parklar ve çocuklara yönelik seçenekler, iklimi, manzaraları ve her şeyden önce insanların sıcaklığı ve nispeten ucuz bir destinasyon olması nedeniyle seçtik. 18 Şubat Perşembe günü geldik ve Pedrito bir hafta sonra okula başladı. Devlet okuluna gidiyor, iki dil biliyor, pandeminin ortasında gelen Arjantin uyruklu beş sınıf arkadaşı daha var ”.
